Երբ լինես մենակ,Երբ լինես տխուր,Երբ լքվածությունը խեղդի քեզ ներսից,Երբ մենակությունը պատի քո հոգին,Կզգաս քեզ օտար ամբողջ աշխարհին,Կնայես քո ողջ կյանքի ուղուն,Կտեսնես քեզ` քո դիմաց կանգնած` Մի անպիտան ծառ` ջրից չորացած....Օ~... անհուն կարոտ ու խորը ցավ...... և գուցե այդժամ դու ինձ հասկանաս...
|